รู้จักภาษีอากรก่อนการลงทุน

ความหมายของภาษีอากร

           ภาษีอากร คือ สิ่งที่รัฐบาลบังคับจัดเก็บจากราษฎรและนำไปใช้เพื่อประโยชน์ส่วนรวม โดยมิได้มีสิ่งตอบแทนโดยตรงแก่ผู้เสียภาษีอากร             

           - ภาษีอากร คือ เงินได้หรือทรัพยากรที่เคลื่อนย้ายจากภาคเอกชนไปสู่ภาครัฐบาล  และไม่สามารถเรียกคืนได้               

           - ค่าธรรมเนียม คือ เงินที่ราชการเรียกเก็บจากประชาชนซึ่งได้ประโยชน์จากรัฐเฉพาะอย่าง เช่น  ใบทะเบียนสมรส ค่าธรรมเนียมค่าปรับศาล           

           - ค่าธรรมเนียมต่างจากภาษี

   ลักษณะของภาษีอากรที่ดี               

   1.  มีความเป็นธรรม               

   2.  มีความแน่นอน ชัดเจน               

   3.  มีความสะดวก               

    4.  มีประสิทธิภาพและประหยัด               

    5.  มีความเป็นกลางทางเศรษฐกิจ               

    6.  อำนวยรายได้               

    7.  มีความยืดหยุ่น

   นโยบายภาษีอากร               

    1.  ส่งเสริมความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ               

   2.  กระจายรายได้ให้เป็นธรรม               

   3.  รักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจ               

   4.  จัดสรรทรัพยากรให้มีประสิทธิภาพ               

   5.  จัดให้มีการใช้งานเต็มกำลัง               

   6.  นโยบายอื่น ๆ

การแบ่งลักษณะภาษี               

   1. ภาษีทางตรง เช่น ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ภาษีเงินได้นิติบุคคล     

   2. ภาษีทางอ้อม ภาษีมูลค่าเพิ่ม ภาษีสรรพสามิต 

    ภาษีศุลกากรภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา (Personal Income Tax )

-  ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาเป็นภาษีทางตรงจัดเก็บจากฐานเงินได้

-  จัดเก็บจากบุคคลธรรมดา และผู้ที่กฎหมายกำหนด

-  ฐานภาษี จัดเก็บจากเงินได้สุทธิ (ฐานในการคำนวณภาษี)                               

เงินได้พึงประเมิน (แต่ไม่รวมเงินได้ที่ได้รับการยกเว้น)                               

หัก ค่าใช้จ่ายหัก ค่าลดหย่อนและบริจาค                               

เงินได้สุทธิ แล้วจึงคำนวณภาษีตามอัตราก้าวหน้า

-  ระยะเวลาของเงินได้ที่คำนวณ คือ ปีภาษี (ปีปฏิทิน 1 ม.ค. – 31 ธ.ค.) -  ชำระภาษีโดยประเมินตนเองภายในวันที่ 31มีนาคมของปีถัดไปภาษีเงินได้นิติบุคคลเป็นภาษีอากรประเภทหนึ่งที่บัญญัติไว้ ในประมวลรัษฎากร จัดเก็บจากเงินได้ของบริษัท หรือ ห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลมีหลักการจัดเก็บที่สำคัญๆ โดยลำดับดังนี้

- ผู้มีหน้าที่เสียภาษีเงินได้นิติบุคคล   

- นิติบุคคลที่ไม่ต้องเสียภาษีเงินได้  

 - ฐานภาษีของภาษีเงินได้นิติบุคคล   

- ภาษีเงินได้นิติบุคคลคำนวณจากกำไรสุทธิ            

ผู้มีหน้าที่เสียภาษีเงินได้จากกำไรสุทธิ

- รอบระยะเวลาบัญชี             

- กำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคล             

 - เงื่อนไขการคำนวณกำไรสุทธิตามมาตรา 65 ทวิ            

  - เงื่อนไขการคำนวณกำไรสุทธิตามมาตรา 65 ตรี (รายจ่ายต้องห้าม)            

- อัตราภาษีและการคำนวณภาษี            

- การยื่นแบบแสดงรายการและชำระภาษี                

ภาษีเงินได้นิติบุคคลคำนวณจากยอดรายได้ก่อนหักรายจ่าย

- ภาษีเงินได้นิติบุคคลสำหรับเงินได้ที่จ่ายจากหรือในประเทศไทย

 - ภาษีเงินได้นิติบุคคลสำหรับการจำหน่ายกำไรไปนอกประเทศ 

 - สถานที่ยื่นแบบแสดงรายการภาษี

- บัญชีอัตราภาษี  

ภาษีมูลค่าเพิ่ม       ผู้มีหน้าที่เสียภาษีมูลค่าเพิ่ม               

  - ผู้ประกอบการที่ไม่ต้องจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม             

    - ผู้ประกอบการที่ได้รับการยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่มตามกฎหมายแต่สามารถขอจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มได้  

วิธีการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม

- กำหนดเวลาการจดทะเบียน                

- สถานที่จดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม               

  - ใบทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม                

 - หน้าที่ของผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม               

  - การเปลี่ยนแปลงการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม                

 - กิจการที่ได้รับยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่มตามกฎหมาย               

  - การยื่นแบบแสดงรายการภาษีมูลค่าเพิ่ม                

  - กำหนดเวลา สถานที่ยื่นแบบและการชำระภาษี                

    ผู้มีหน้าที่เสียภาษีมูลค่าเพิ่ม   ผู้ประกอบการที่ขายสินค้าหรือให้บริการในทางธุรกิจหรือวิชาชีพเป็นปกติธุระ ไม่ว่าจะประกอบกิจการในรูปของบุคคลธรรมดา คณะบุคคลหรือห้างหุ้นส่วนสามัญที่มิใช่นิติบุคคล หรือนิติบุคคลใด ๆ หากมีรายรับจากการขายสินค้าหรือให้บริการเกินกว่า 1.2 ล้านบาทต่อปี มีหน้าที่ต้องยื่นคำขอจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มเพื่อเป็นผู้ประกอบการจดทะเบียน โดยคำนวณภาษีที่ต้องเสียจากภาษีขายหักด้วยภาษีซื้อ

   ภาษีสรรพสามิต    คือ ภาษีการขายเฉพาะที่เรียกเก็บจากสินค้าและบริการบางประเภท ซึ่งมีเหตุผลสมควรที่จะต้องรับภาระภาษีสูงกว่าปกติ เช่น สินค้าที่บริโภคแล้วอาจก่อให้เกิดผลเสียต่อสุขภาพและศีลธรรมอันดี สินค้าและบริการที่มีลักษณะเป็นการฟุ่มเฟือย หรือสินค้าที่ได้รับผลประโยชน์เป็นพิเศษจากรัฐ หรือสินค้าที่ก่อให้เกิดภาระต่อรัฐบาลในการที่จะต้องสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ เพื่อให้บริการผู้บริโภค หรือเป็นสินค้าที่ก่อให้เกิดมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อมกรมสรรพสามิต    มีหน้าที่หลักในการจัดเก็บภาษีจากสินค้าและบริการเฉพาะอย่างจากผู้ผลิตสินค้าหลายประเภท     เรียกว่า ภาษีสรรพสามิต เพื่อเป็นรายได้ให้รัฐบาลนำไปบริหารประเทศ และทะนุบำรุงท้องถิ่นต่าง ๆ โดยอาศัยอำนาจตามกฎหมาย

    ภาษีศุลกากรบทบาทของภาษีศุลกากรเพื่อใช้เป็นวัตถุประสงค์ในการปกป้องอุตสาหกรรมภายในประเทศจึงลดน้อยถอยลงตามลำดับ  การเก็บภาษีของรัฐจุดมุ่งหมายของรัฐโดยทั่วไปก็คือการหารายได้เข้ารัฐ  แต่จุดมุ่งหมายรองๆลงมาก็ขึ้นอยู่กับประเภทของสินค้าและบริการที่รัฐบาลจัดเก็บภาษีการเก็บภาษีศุลกากร  นอกจากจะเป็นเหตุผลในการหารายได้แล้ว  ความมุ่งหมายหลักก็คือ เพื่อการคุ้มกันการค้าของประเทศเพราะสินค้านำเข้าเมื่อต้องเสียภาษีศุลกากรก็จะมีราคาแพงกว่าสินค้าชนิดเดียวกันที่ผลิตในประเทศอย่างไรก็ตามนโยบายในการกีดกันทางการค้าด้วยภาษีนี้เป็นเรื่องที่ต้องนำมาพิจารณาอย่างละเอียดว่ามีข้อดีและข้อเสียอย่างไร             

   การจัดเก็บภาษี

1. รัฐบาลกลางจัดเก็บ  เช่นภาษีสรรพากร  ภาษีศุลกากร  ภาษีสรรพสามิต

2. ราชการส่วนท้องถิ่นจัดเก็บ  เช่นภาษีป้าย ภาษีโรงเรือน  ภาษีบำรุงท้องที่ 

    การชำระภาษี               

1.  การหักภาษี ณ ที่จ่าย               

2.  การประเมินภาษีด้วยตนเอง               

3.  การประเมินภาษีด้วยพนักงาน               

 4.  ถูกเจ้าหน้าที่ตรวจสอบ    

    ฐานภาษีของภาษีเงินได้นิติบุคคล

         ภาษีเงินได้นิติบุคคล คำนวณจากเงินได้ที่ใช้เป็นหลักฐานในการคำนวณภาษีคูณด้วยอัตราภาษีที่กำหนด ดังนั้น เงินได้ที่ต้องเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลหรือฐานภาษีเงินได้นิติบุคคลนั้น โดยทั่วไปได้แก่กำไรสุทธิที่คำนวณตาม เงื่อนไขที่กำหนด แต่เพื่อความเป็นธรรมและอุดช่องว่างในการจัดเก็บภาษีเงินได้ จึงได้มี การบัญญัติจัดเก็บภาษีเงินได้ นิติบุคคล จากเงินได้หรือฐานภาษี ที่แตกต่างกัน ดังนี้
                (1)   กำไรสุทธิ
                (2)   ยอดรายได้ก่อนหักรายจ่าย
                (3)   เงินได้ที่จ่ายจากหรือในประเทศไทย
                (4)   การจำหน่ายเงินกำไรออกไปจากประเทศไทย